Bir tür Türk banjosu olan bu eski enstrüman, 6 çift telden oluşmaktadır. Çalgıyı tutmak için yapılmış olan sap perdesizdir. Yapısı Amerikan banjoya ve uda benzer. Sap kısmı gövdeyle bağlandığı noktadan ayrışabilmektedir. Mızrapla çalınır. Gövdenin kenarında üreticinin adı yazılıdır. Bu çalgı ilk olarak Zeynel Abidin (1881-1947) tarafından keşfedilmiştir. 1929 yılında çalgı Atatürk’e tanıtılmış ve Atatürk çalgıya cümbüş adını vermiştir. 1934’te gerçekleşen bu isim değişikliğinden sonra Zeynel Abidin, kendi adını Zeynel Abidin Cümbüş olarak değiştirmiştir. Zeynel Abidin’in bu çalgının klasik müzikte de kullanılması yönündeki dileği gerçekleşmemiştir. Fakat cümbüş, halk müziğinde önemli bir yer taşır. Özellikle çingenelerin törenlerinde, örneğin düğünlerde çok sevilen bir enstrüman haline gelmiştir. Çünkü trompet ve klarnet gibi çalgılardan daha etkilidir.