Kora çalgısı, yuvarlak, dik, keno tahtasından yapılmış bir boyuna sahiptir. Tellerin sayısı değişkenlik gösterebilmekle birlikte genelde 21 adet tel kullanıldığı görülür. Bu teller kılıfa paralel biçimde iki yandan aşağıya uzanırlar. Eski zamanlarda teller antilop derisinden yapılmış olsa da günümüzde tellerin yapımında çoğu zaman naylon kullanılmaktadır. Yatay duran tahtadan bir sap ve iki adet dikey duran sap, su kabağından yapılmış olan büyük gövdenin güçlenmesini sağlar. Dikey duran iki sap, kılıfın üzerinden geçmektedir ve çalarken çalgıyı tutmak açısından kolaylık sağlar. Çalgıyı çalan insan bu saplardan tutarak ve çalgıyı kendine doğru çekerek başparmağı ve işaret parmağıyla telleri çeker. Bu çalgı, uzun zamandır bunu çalmayı gelenek haline getirmiş Mandinka topluluğunda, (Gambia, Mali, Guinea Bissau ve Senegal’de) bu çalgıyı çalmakla görevlendirilmiş bir “jali” tarafından çalınır. Törenlere, danslara eşlik amaçlı kullanılır. Koranın ortaya çıkışı konusunda pek çok efsane mevcuttur. Kesin görünen, 19. yüzyılda KaabuKraliyeti’nde (bugün: Guinea-bissau) çalınmış olup; oradan başka yerlere yayıldığıdır. Buna benzer bir tahmin de koranın, Diola kabilesinde halen çalınan dsongongoni çalgısının geliştirilmesi sonucu ortaya çıkmış olduğudur.