Eskiden Türkler’in kullandığı yaylı bir çalgıdır. Iklığ sözcüğü, “yay” anlamındaki “ık” sözcüğünden türemiştir. Iklığın yarım küre biçimindeki gövdesinin yapımı için kaplumbağa kabuğu (bağa), su kabağı ya da Hindistancevizi kullanılır. Gövdeye tutturulmuş uzun bir tahta sapı, sapın ucunda da tel sayısınca akort burgusu vardır. Telleri at kılından ya da hayvan bağırsağından yapılan ıklığ tek telli olabildiği gibi, iki ya da üç telli de olur. Gövdenin göğüs denen ön bölümüne ince bir deri (çoğunlukla da balık derisi) gerilir, teller bu göğüs üzerinde yer alan, kemik ya da tahtadan yapılma, köprü biçimindeki eşiğin çentiklerinden geçer ve gövdenin altına bağlanır. Çalınırken ıklığın gövdesi iki diz arasına sıkıştırılır, sapı ise sol elle diklemesine tutulur. Anadolu halk müziğinde kullanılır.