Arapça’datahta anlamına gelen ud; Arabistan’dan gelen, perdesiz, kısa boyunlu bir çalgı türüdür. Kökleri İran’a dayanmaktadır ve bu çalgı 10. yüzyılda El Farabi tarafından tanımlanmıştır. Arapça konuşulan ülkelerin temel çalgısıdır ve Avrupa’dan gelen pek çok çalgı için de örnek teşkil etmiştir. Ud çalgısında akor kullanılmaz. Her daim melodik bir biçimde çalınan bir çalgıdır. Dışa doğru çıkık olan bu iri çalgı, pek çok iple birbirine tutturulmuş bir kabuğa sahiptir. Anahtar kutusu arkaya doğru bükülmüş durumdadır. Kılıfında pek çok ses deliği mevcuttur ve bu kısımda arabesk kültürünü kapsayan pek çok süsleme gözlemlenebilir